Ο χρόνος
αμήχανος στέκει
Το κόκκινο νέρωσε
Τι χρώμα να δώσουμε
στα φτερά μας
Oι ωραίοι νεκροί
μας αποστρέφονται
Ούτε που έρχονται
στα όνειρά μας
Οι πλατείες
γέμισαν άδειους ήχους
Οι δρόμοι
χωρίς βάγια και κλάδους
Χωρίς ωσαννά
Στο σκοτάδι
όλη τη νύχτα έγραφα
έγραφα …
Το πρωί τίποτα δεν είχε μείνει
Λευκό το χαρτί με κοιτούσε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου