Είμ’ ένας άνθρωπος
που επιστρέφει συνεχώς από μια εκπρόθεσμη μνήμη
όπου το τέλος προηγείται αενάως της εκκίνησης.
Ειδωλολατρία
Η μνήμη μου
ένα τεράστιο κάτοπτρο
που καθρεπτίζει τα μάτια σου
και μέσα τους
των ματιών μου το είδωλο
που σ’ ονειρεύεται.
Τραγική ειρωνεία
Λέξεις που γέμισαν σκόνη απ΄την τόση σωπή
και δεν ξέρουμε πια τί σημαίνουν.
Ποίημα
Παίρνει χιλιάδες μορφές και μου ξεφεύγει
αφήνοντας πίσω του ρηματικές μεταστάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου