Ανοιχτή πληγή η ζωή μου.
Κι ήρθες εσύ.
Τα τραύματά μου έδεσες
με μεταξένια ράμματα.
Έγινες βελούδινο χαλί
κάτω από κάθε βήμα μου.
Θαλασσινό αεράκι
να οδηγεί την έγνοια μου
για φως.
Έγινες νοτισμένο σ’ αγαπώ
στο κάθε δάκρυ μου.
Ίχνος δροσερού φιλιού
πάνω στα χείλη μου.
Έγινες αύριο και μετά
και ύστερα και πάντα.
Έκανες κάτι
αυτό το τίποτα που ζούσα.
Έγινες προσευχή
στα λόγια ενός άπιστου.
Χώμα αγαπημένο
στα πόδια του ξενιτεμένου.
Βροχή σε γη
που δίψαγε καιρό.
Βάλσαμο σε άρρωστο
που γύρευε το τέλος.
Έγινες χάδι τρυφερό
σε κοφτερό μαχαίρι.
Αλήθεια έγινες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου