Χριστούγεννα. Διαβάζω για το ρεβεγιόν
ωραία, πολύχρωμα, lifestyle περιοδικά
κι οραματίζομαι μια γκαρνταρόμπα τέλεια.
Στο φως των χρυσαφένιων μου κεριών
παστώνομαι κρέμες, μυρωδικά
και μάσκες με γιαούρτια, μέλια.
Σκέφτομαι να διαλέξω κάποια δώρα
και ίσως στο βουνό να πάω για σκι.
Τόσες κοινωνικές υποχρεώσεις…
Στο μεταξύ, στην ίδια χώρα
κάποιος ανάβει σπίρτα για να ζεσταθεί
κι άλλος δεν έχει για τις δόσεις
-εντούτοις, δεν μου καίγεται καρφί !
Το City Link με το Attica, σαν φάτνη
με περιμένουν να τα προσκυνήσω
κι αστέρι το the Mall με οδηγεί.
Αισθάνομαι σχεδόν γυναίκα-αράχνη,
μοιραία, όταν βγαίνω να ψωνίσω,
στου shopping therapy την προσταγή.
Από μακριά τα ινδάλματά μου ακουμπάω
στις πίστες τις μεγάλες που πηγαίνω,
κλείνοντας το τραπέζι από μηνός.
Παραμονή, ξοδεύω και μεθάω
κι αν δω κανέναν άστεγο, χαμένο
κάτι θα δώσω αν είναι χριστιανός.
-Χαρείτε, πάει ο χρόνος ο παλιός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου