Αν οι μοίρες είχαν άλλο όνομα θα βρίσκαμε
Καλύτερα την θέση μας στην υδρόγειο;
Αν το φως ήταν στο δάπεδο θα ήταν
Πιο σκιερές οι σκιές του προσώπου;
Αν γράφαμε με τα πόδια θα αφήναμε καλύτερα ίχνη;
Αν τα νύχια μεγάλωναν προς τα μέσα
Καποια στιγμή θα αλλάζαμε δέρμα;
Θα γινόμασταν διάφανοι;
Αν η μουσική είχε νότες άλλες θα υπήρχε
Η ποίηση πάνω σε βότσαλα;
Αν μετρούσαμε ανάποδα θα μίκραινε
Η αθωότητα ;
Αν η γη ήταν δέρμα μάσκας και γυρίζαμε
Μέσα έξω το έξω
Θα γλιτωνα το νερό στον πυρήνα;
Αν οι λεπίδες από τα ψάρια πετούσαν σε ουρανό
Τα αστέρια θα έβρισκαν τρόπο να τρυπώσουν
Στα βάθη της θάλασσας;
Θα έδειχνε δρόμο
Η πεθαμένη προ πολλού αυταπάτη;
Αν τα κοχύλια έφτιαχναν αυτί για άμμο
Σε παραλία ξαπλωμένη ανάγκη
Θα ακουγόταν καλύτερα ο πνιγμός
Από το κέλυφος βάθος;
Αν το οριζόντιο λεγόταν κάθετο
Με άλλη λέξη θα άλλαζαν οι συντεταγμένες της γης;
Αν οι ρίζες ήταν φυλλώματα
Θα ξοδεύαμε τόσο ήλιο για σύνθεση;
Αν τα πόδια ήταν η πρόσοψη θα είχαμε
Με το κεφάλι στέρεο βάδισμα και αμφίβολα όνειρα;
Θα βλέπαμε την αγάπη αν το βλέφαρο έκλεινε
Συνεχώς σε κόκκο ημέρας;
Αν η φωνή έβγαινε από τα αυτιά θα μιλούσαμε
Χωρίς να ακούμε το πιο πολύ;
Αν ο έρωτας ήταν μόνο για κύκνους
Θα μάκραινε ο λαιμός μας και θα βάζαμε μπογιά μαύρη
Στα μάτια και γύρω;
Αν το νερό ήταν γαλάζιο θα βγάζαμε φυσαλίδες
Που διαθλούν το διάφανο;
Αν οι λίμνες ήταν αλμυρές θα γινόταν άνωση
Στα μυθικά τέρατα και σε κορμούς από χώμα ;
Αν η θάλασσα ήταν με γλυκό στη γεύση θα
Είχε από πανω της τόσο απέραντο όυρανο;
Αν ο ουρανός ήταν κάθετος θα κοιτούσαμε
Διαφορετικά εμάς σε καθρέφτη;
Θα γινόμασταν λωρίδες εσύ;
Αν το κύτταρο ήταν δικό σου θα ήμουν το πρώτο πρόσωπο
Στην προσευχή μου για σένα;
Αν οι εποχές έρχονταν σε δεκαετίες θα χορταίναμε νερό παραπάνω;
Αν τα σύννεφα ήταν οχήματα θα είχαμε σίγουρο προορισμό;
Και για καπέλο το όξινο;
Μόνο η στιγμή θα άφηνε τον χρόνο να ρέει
Όλα τα άλλα σε παύση
Με μέτρηση άλλη θα βιώναμε
Αν τα παραμύθια είχαν άσχημο τέλος θα
Τα διαβάζαμε από την αρχή;
Θα τα γράφαμε πάλι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου