Η μαγεία της άνωσης : Ποιητική Συλλογή της Ελένης Τζατζιμάκη, εκδοθείσα το έτος 2009 από τις εκδόσεις Μελάνι

ΤΑ ΧΕΡΙΑ

Κλειδωμένες όλες οι πόρτες
σφαλίζουν ανελέητα την ερημιά μας.
Πόση γροθιά πόση οδύνη
θέλω ακόμη,
χρειάζεται,
μέχρι να γυαλίσει πίσω μου ο ήλιος
διπλωμένος στα κάγκελα του μπαλκονιού.

-Θα πρέπει να σπεύσουμε να ξανασυστηθούμε με βάση τα νέα δεδομένα .
Γρήγορα γρήγορα.

ούτε τα χέρια να λυθούν δε θα προλάβουν
για ν’ αντικρίσουν παρθενικά οι παλάμες
τις όμορφες φλέβες τους,
τα δυνατά τους στήθη
θαρραλέα
που ορίζουν τις πόρτες.

Θάλασσες

Επίμονα γυρεύει
Το παράθυρο
Το βράδυ
να μας βρει

αντισταθήκαμε
κι ας είμαστε βουβοί από φως
για χρόνια τώρα.

Γεμάτο από θάλασσες παράθυρο
Θάλασσες που δεν κράτησαν τα μάτια
Θάλασσες ανείπωτες

Μα εσύ να κλαις,
Να κλαις
Για νά’ ναι όμορφη η πλημμύρα

2

“Death is a letter that was never sent'
IGNU, Allen Ginsberg

Να περπατάς
Να λησμονάς ταυτόχρονα
Πράξεις μεσοπαθητικές
Κομμάτια ενστίκτου
Με λίγο από στοχασμό
Εμπρόθετο το πεζοδρόμιο
Πάει
Και στα χυμένα γράμματα
Της αναποδογυρισμένης μηχανής
Με τον αναποδογυρισμένο ταχυδρόμο
«Επείγον»

Ανάμεσα στις λέξεις
Κάτω από τις σκιές των γραμμάτων που δε βιάζονται
Μπαινοβγαίνει ο σάτυρος γλείφοντας προκλητικά τις απολήξεις
Του ε του π του ε του ι του γ του ο του ν
Κοιτάζοντάς σε τόσο μες στα μάτια που αυτά δακρύζουν
Πολύ βλέμμα για να το αντέξεις
Αντιστράφηκαν οι όροι.

Παραλήπτης
Αποστολέας
ή

Αποστολέας
Παραλήπτης;

Πώς με βασανίζει αυτό το τέλος.

...