Φάνηκα, δεν χάθηκα
Χάνομαι, έχω φανεί
Ποια νύχτα έχω πληρώσει
Ποιο τέλος
Ποιαν αρχή να ζωντανέψω
Αρχή και τέλος δεν είναι μόνο φως
Δεν είναι ήχος, άνεμος
Έρωτας μεταμορφωμένος
Είναι πέτρες, ξύλα, χρώματα, ξέφωτα
Σ’ ό,τι μετέωροι ανασταίνουμε
Σ’ ό,τι ανήκουμε και μας ανήκει
Το βάρος το ανεκπλήρωτο.
***
Δεν ξέρω
Δεν ξέρω τι να φοβηθώ
Το σύμπαν
Δίνει αναφορά για τις κινήσεις του
Δόθηκε η παράσταση των ονείρων
Δεν έχω τι να υμνήσω
Τα λουλούδια και τα πουλιά
Μπήκαν σε καλούπια
Όλα παίχτηκαν
Στο παιχνίδι της ταχύτητας
Έχω ξεμείνει
Γρήγορα, ένα ταξί
Να προλάβω τουλάχιστον το θάνατό μου.
***
Κλειδί
Ένα τραπέζι ίσως σημαίνει φως
Μια γλάστρα, μήνυμα φωτιάς
Άνοιγε την εξώπορτα στους άστεγους τερμίτες
Η κλειδωνιά στην κάμαρά σου
Υπακούει
Μόνο στο κρυφό μου ανέφελο φίλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου