ΛΟΓΟΣ / Γιαννίση Φοίβη

από το σπίτι μου κοιτάζω την θάλασσα η ύπαρξη είναι μία θέση θέσεις στον κόσμο φυσικές θέσεις στον κόσμο μαζί με τους άλλους θέσεις με και θέσεις χωρίς οι άυλες θέσεις με τους άλλους είναι μετακινούμενες οι θέσεις στον κόσμο είναι σταθερές έχουν πλάτος και μήκος έχουν γεωγραφία όταν σταματώ να υπάρχω δεν έχω πια θέση εγώ και εδώ λένε είναι η ίδια λέξη από την ίδια ρίζα όμως υπάρχει η θέση της μνήμης ο αχιλλέας πεθαίνει αυτός ο καλύτερος των αχαιών για να παραμείνει εκεί δίχως τον θάνατό του η θέση του είναι πρόσκαιρη με αυτόν η θέση του διαιωνίζεται η θέση μας είναι διαρκής μόνο μέσα από τη μνήμη που υπάρχει αφού έχουμε υπάρξει αλλά και η μνήμη πώς να υπάρξει χωρίς την γνώση αυτός που με γνώρισε θα μπορεί να με θυμάται να θυμάται το σώμα μου την φωνή μου πιο δική μου από την όψη μου και όταν αυτός που με γνώρισε χαθεί με την σειρά του θα έχω κι εγώ χαθεί όλοι χάνονται μετά θάνατο με τον θάνατο των φίλων μόνο η βιολογική συνέχεια υπάρχει στο διηνεκές αυτή χωρίς όνομα μυστική ανεξερεύνητη συνέχεια μέσα στην αιωνιότητα αθανασία χωρίς όνομα  με την έλευση του ονόματος η ύπαρξη είναι λόγος