Α. ΑΓΡΑΦΟΝ
ΙΙΙ
Μόλις σκύβω
και βρίσκω
Τα παράξενα μέταλλα
Με το χώμα πληγή
να μαραίνεται
Και τα νύχια ξανά
στη σάρκα βυθίζοντας
Πού είναι το αίμα ζητώντας
Κραυγή να βαφτίζει και φως
Αναπόφευκτη σύληση του αύριο
Και
Είναι ο χρόνος που θα ’ρθει
Ο χρόνος που σήπεται.
*
Γ. ΧΟΡΟΣ
ΙΙ
Τώρα που δεν είναι η ποίηση
Το άλλοθι όσων υπήρξα
Ο σφαγεύς και το κρίνο
Τώρα που δεν είναι
μια αφή αδιάσειστη
Ο φόνος στην παλιά κασέλα
Όσα τρίζουνε μέρες και νύχτες
απροσάρμοστα όνειρα
Δεν με χωράνε τα λόγια μου
Κι όσα είπα παιδικό φουστανάκι
Δραπετεύω
παρά δήμον ειδώλων
Κατορθωμένη απουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου