τη μοναξιά μου λες και πάει να σβήσει
να μου ξεπλύνει κάθε δάκρυ αλμυρό
και να ποτίσει την καρδιά μου που πονώ
Σιγοβρέχει πάλι κι εγώ μες στο πατάρι
ψάχνω στα συρτάρια για γράμματα παλιά
και τις φωτογραφίες, αχ, τις φωτογραφίες
εκείνες που 'χω κρύψει και είμαστε αγκαλιά
Αυτή η βροχή πόσα δε μου θυμίζει
και την ψυχή μου μ’ όνειρα γεμίζει
πως θα γυρίσεις πίσω σιγοτραγουδά
και αναμνήσεις από τα παλιά ξυπνά
2 σχόλια:
Θερμά σας ευχαριστώ για την τιμή αυτή!!Μεγάλη έκπληξη και μεγάλη χαρά για μένα σήμερα που το ανακάλυψα!!
Καλησπέρα σας εάν το επιθυμείτε μπορείτ ενα μου στείλετε ποιήματά σας
Δημοσίευση σχολίου