[Ούρλιαζαν οι ψίθυροι] / Κίσκη Έλενα

Ούρλιαζαν οι ψίθυροι
πλάθοντας στα χέρια μου
των κυττάρων τα τινάγματα,
των πόθων τους κραδασμούς
των ηδονών τις οσμές.
Αλμυρές γεύσεις
που ενάρετα καρτερούσαν
την υγρή σου κορύφωση.
Ασυλλόγιστες αμαρτίες
πάνω σου-μέσα μου....
Ενας απρεπής διάβολος
που γευόταν τα μουδιασμένα
φλογερά απωθημένα σου
πάνω μου-μέσα σου....
Ακόμη αναστενάζω
ότι δεν χόρτασα
στου δανεικού τη καταδίκη.
Βλέποντας το "μαζί"
ο θεός μας έκλαψε.
Εξάλλου
μόνο αν πλησιάζαμε
το θάνατο
είχαμε τη προοπτική
να ζήσουμε....!

Έλενα Κισκη