κοιτάζω τον πορτοκαλί τοίχο
απέναντί μου.
Συλλογίζομαι τον γκρίζο τοίχο
που αντίκριζα
μέσα μου.
Πριν έρθεις εσύ...
μετρώντας τα δάχτυλά σου,
σα να μετράω
τις μέρες
που κυλούσαν
σα νερό.
Πριν έρθεις εσύ...
στα μαλλιά σου,
σα να ξεμπλέκω τα όνειρα
που έχανα
μες στη μισή αλήθεια
που βίωνα.
Πριν έρθεις εσύ…
σα να παίζω
κρυφτό
με τις Μοίρες,
που τόσο καιρό
με τυραννούσαν.
Πριν έρθεις εσύ…
σα δροσοσταλίδα
που κρύβεται στην άκρη
των χειλιών σου,
με τον φόβο
μη χαθεί απ’ τη ζωή.
Πριν έρθεις εσύ…
σ’ ένα ταξίδι διαφυγής,
σα να δραπετεύω
με το δάκρυ τους
από την απόλυτη σιωπή
που μισούσα.
Πριν έρθεις εσύ…
Δε γνώριζα το χάδι,
μήτε το φιλί.
Δε γνώριζα τον ήλιο,
μήτε το φεγγάρι.
Δε γνώριζα τον έρωτα,
μήτε την αγάπη.
Δε γνώριζα Ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου