Τη ρωγμή στην άσφαλτο να ψάχνεις.
Και όταν βρεις εκεί τον αγκαθωτό μίσχο,
να μείνεις και ν’ αφουγκραστείς.
Σκονισμένα ποδοβολητά ρότες θα ξαναγίνουν.
Ίσια να πας τότε.
Μήν τρομάξεις
και μήν αναρωτηθείς πού
πήγαν τα πράσινα δίχτυα
που έριχνε πάνω του το νηπενθές.
Ίσια να πας.
Προσπέρασε το Ηρώον.
Στο τέρμα της Χαίνουσας το μπλε φουστάνι.
Ανεμίζει στην ανοιχτή αγκαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου