Κρυμμένη ελπίδα.

<< Στα στενά της ανέχειας >>

Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ από τον όμιλο ΞΑΣΤΕΡΟΝ Της Παναγιώτας Ζαλώνη

και του περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ

Πληρωμένοι από μας, βιαστές τεχνοκράτες,
τις ζωές μας κρατούν στα λερά τους τα χέρια,
………………………τάχα ότι είναι προστάτες
ακονίζουν με πάθος τα μεγάλα μαχαίρια
και η τιβί, μας πουλάει αυταπάτες.

Σαν θεριά που μυρίζουν των θυμάτων το αίμα
και τα σάλια να τρέχουν στην οσμή των φιλέτων
…………………………όλα μοιάζουν με ψέμα
σαν σολίστ σε παράσταση νέων μπαλέτων
δίνουν τόνο και χρώμα στο θέμα.

Δεν μπορείς ω! Ελλάδα να σηκώσεις κεφάλι
των μεγάλων τζακιών η καπνιά σε τυφλώνει
…………………….μοιάζεις σάπιο Ποστάλι
τα φορτία πληγές που η πλάτη σηκώνει
σ’ έχουν κάνει παγκόσμιο χαμάλη.

Ω! Ελλάδα, της Γης ομορφότερη χώρα
ω! πατρίδα που κρύβεις πλούτο, ύλη, ψυχή,
………………………πως κατάντησες τώρα
σε φροντίζουν σπουδαίοι με φροντίδα ρηχή,
καθρεφτάκια και χάντρες για δώρα.

Ο λαός γερασμένος δεν αντέχει την πάλη
η ψυχή του αντάρτη στα βουνά είναι θαμμένη
……………………στο σημάδι έχουν βάλει
μια φωτίτσα μικρή η ελπίδα, κρυμμένη,
τον καιρό περιμένει να ξεθάψει τ’ ατσάλι.

………………………Χρήστος Κουκουσούρης