ΑΠΑΛΑ
Κλειδώνεις απαλά
Αφήνεις το βιβλίο στο γραφείο
Και με τα ρούχα στον ύπνο σου
Ονειρεύεσαι αγριάδες και χαμούς
Αντάρτες των βουνών και των πόλεων
Μαχητές και τιμητές της Δημοκρατίας
Σκηνοθετημένα σενάρια.
Ετούτη δω η πόλη
Ό,τι κατέγραψε ήταν νύχτα
Ό,τι περιέγραψε ήταν σκοτάδι
Δεν υπήρξε μέρα γι' αυτήν
Δεν μέτρησε μεσημέρια
Δεν πάλεψε σικέ απογεύματα.
Ο καιρός
Και πάλι μουχρώνει ο καιρός
Ώρα όπως οι πολικὲς αρκούδες
Για χειμερία νάρκη
Πίσω οπ’ τα προσωπικά προβλήματα
Τα γεγονότα του δεκέμβρη
Τους απεργούς, τις κόκκινες σημαίες
Τα κλομπ, τους τρομονόμους
Θα βρέξει σίγουρα στα ορεινά
Γιατί ὁ καιρός άγριος όσο ποτέ
Θα κυλήσει πάνω απ’ την πόλη
σαν ταχυδρόμος ειδήσεων κακών
σαν πολική αρκούδα
σαν μένα
Το αθώο σπουργίτι που τσιμπολογά
Τα ψίχουλα στο περβάζι του παραθύρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου