άλλωστε ούτε στη ζωή περίμενα βοήθεια,
γύρω μου τείχη ψηλά.
Περαστικέ!
μην σε τρομάζει η φωνή μου
π’ έρχεται βαθιά από τη γη,
στάσου, μην προσπερνάς,
στου τάφου μου τη σκιά κάθισε να ξεκουραστείς
κι άναψε τσιγάρο να καπνίσουμε μαζί.
Μην φοβάσαι, ξέχασε πως είναι τάφος
σκέψου πως κάποτε ήμουν ζωντανός,
τότε δεν με θυμόνταν
κι όταν τελειώσει το τσιγάρο, είναι εύκολο,
θα με ξεχάσεις κι εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου