Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

ΜΑ ΠΕΡΙΚΑΡΔΙΟΣ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ (απόσπασμα)

Αντηχείο

Στο κοιμητήρι της Μονεμβασιάς
αδυνατούν να φτάσουνε στη γεροσύνη οι νεκροί.
Ο μαχαλάς τους πανηγύρι ημιχόριο
ο κόσμος τους γυναικωτός και περιστρέφεται
ωδείο καθώς έρπεται στα τρίηχα της μνήμης
ή πάλι διψασμένοι για κυνηγητά
γύρω από πεύκα διακονιάρικα
κι οι ζωντανοί να σημαδεύουνε το όνειρο με κουκουνάρια˙

Σ΄αυτόν τον κόσμο πώς να γράψω accompagnée
Σκύβουν με βουλιμία οι θαμμένοι στη γραφή μου
και εισπνέουν

*
Με σκυρόστρωση
(διότι έξω, έχει πράγματι πάρα πολύ αέρα)

        Τον έρωτα τον σβήνει η πείνα, αν όχι ο χρόνος
         κι αν ούτε ο χρόνος το μπορεί, τότε η κρεμάλα μένει
                                                           ΚΡΑΤΗΣ

Είπεν ο Φύλαρχος ο λογομέτρης:
-Γιατί το βλέμμα δείχνει καταπαύσεις;
Πρωί-πρωί σαν τρικυμίζουνε οι λέξεις φυλλωσιές
ψυχούλα μου τί στέκεσαι και σκυθρωπάζεις;
Ο χώρος σ’ έπλασε μακροκατάληκτη
να βγεις από το χώμα

*
Επικονίαση

Στα χρόνια των Κενταύρων
θάνατε παίζεις κρεμάλα φωναχτά;
Τη λέξη φιλοκίνδυνη θα σου ορίσω
αλλά εσύ δεν θα τη βρεις
κι εγώ θα τρέχω πάνω-κάτω στους γκρεμούς
στο μονοπήρυνο χωράφι σαν νεκρός

για έλα ν’ ανταλλάξουμε τις γάζες μας
-μ’ αίμα λοξό-
αν ζήσεις θα διαιρεθείς αν αρνηθείς θα μείνεις
και το περισπωμένο γέλιο σου το μυριοφορεμένο

*
Ιστορίες της σταγμοδόχης

Εσύ ησύχασε μητέρα, μας παίζουνε σβηστούς.
Όταν ανάβουμε, τα μάτια θέλουμε της Έπαρσης
ξεφωνητά στην ξιφολόγχη
η αλήθεια μας σερβίρει το νεκρόδειπνο
στη ματαιολογία
από την κρύπτη ξεπηδούν οι διασκεδαστές κι οι σκιαγράφοι
λέμε στη μοίρα μην κοιτάς -αλλάζουμε
φοράμε τον χιτώνα των χαμών
και των συναισθημάτων
πέρα στ’ αόρατο νησί μάς ξενυχτά το όνειρο μονάχο
με τ’ οστεοφυλάκιο επάνω στα νερά και πάμε

*
Εικοστός αιώνας

Λογοτεχνία είναι το αναχαιτιστικό που απογειώνεται.
Καθώς ελέγχουμε την ψίχα του με το φωτόμετρο του γράφειν
να και οι επιβάτες υμνητές, έλλειμμα από καλντέρα
καθώς δεν θέλουν άρχοντες να τους παραβιάζουνε τον ουρανό
γύρω στις δεκατρείς χιλιάδες πόδια -τί δροσιά
δίχως αεροσυνοδούς και πύργους που ελέγχουν
μα κάποιο ρίγος που το είπαν χρονοπειρατεία,
ώστε λογοτεχνία είναι το αναχαιτιστικό

εκείνο που δεν προσγειώνεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.