Εάν σκοτώσεις ένανε

Παράξενα μεσ’ το ντουνιά! δεν δίνουν πέτρα στο φονιά να κάτσει και βλέπεις ώμους σκαλιστούς, ασημοχρυσοκεντητούς, και κάθονται κι ευφραίνονται, ντουνιά που έχουν κάψει. Εάν σκοτώσεις ένανε αλίμονο σε σένανε. Σκότωσε κόσμο και ντουνιά να μη σε πουν ποτέ φονιά – να σε θαυμάζουν. Και να σου κάνουν εορτή κάθε χρονιά τη μέρα αυτή, κι όλοι να σε δοξάζουν. Εάν σκοτώσεις ένανε αλίμονο σε σένανε. Κάψανε πόλεις και χωριά –στον φόνο είχαν απλοχεριά μεγάλη– για μετά θάνατο τιμή, χρυσή τους κάνουν προτομή οι όμοιοί τους οι άλλοι. Εάν σκοτώσεις ένανε αλίμονο σε σένανε. Ακόμα και στις εκκλησιές, στις τρεις καμάρες ιερές τους ευλογάνε. Και με καντήλια ασημωτά και με ντουζίνες θυμιατά, τους μοσχοθυμιατάνε. Εάν σκοτώσεις ένανε αλίμονο σε σένανε.