Λουτρό εξαγνισμού
Η ευωδιά βιολέτας
Σε νύχτα
φλύαρη
Ανάλαφρος κυματισμός ψυχής
Τώρα που παραμέρισαν
Πείσμονα «θέλω»
Σαρκίου αγαπημένου
Πίσω από πόρτες σιωπής,
Τώρα που η ύπαρξη
Άλλες ανάγκες
ψιθυρίζει μυστικά
Στ’ αυτί του χρόνου.
« Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»
Αποξεχάστηκαν μακάριοι οι δούλοι
Σε ραστώνη
φθαρτική.
Ο «παράνομος Ιούδας» αίρει
Φορτίο πλάνης
-τιμωρίας
αιχμάλωτος-
Άφησε γήινο όνειρο
Να παραβγεί
-σε καλπασμό ατιθάσευτο-
Αιώνια
προσδοκία
Υπό τον ήχο νομισμάτων
Σε κέδρινο τραπέζι
«Ο ωραίος
κάλλει» επί ξύλου νεκρός
Σε συμπαιγνία
μέ την άπτερη λαχτάρα μας.
« Ω γλυκύ μου έαρ», θρηνωδώ
Αναστάσεως ημέρες προσδοκώντας.
Ετήσιες
συνδρομές χαράς.
Πανηγύρεις αναμνήσεων
Σε κυκλικό
χορό
Αποτυπωμάτων
Ηδονικού φιλήματος
( αποξεχασμένου
- στο πίσω
μέρος προσωπίδας;-)
Και προδοσίας
μυστικής
Τιμήματος αγνώστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου