Ας πούμε πως δεν αποκλείεται
η ύπαρξη κι άλλης ζωής
-μετάλλαγμα τούτης που ζούμε-
Κι εμείς καταλήγουμ ΄ εκεί
οντότητες άϋλες κι άχρονες .
Ας πούμε ακόμη , πως θα ΄ μαστε
χωρίς… διαστάσεις –«ψυχές»
που «βλέπουνε» πίσω γυρνώντας ,
αυτά που … σκάρωναν εδώ,
με σκέψεις κρυφές και ..παμπόνηρες .
Θα «βλέπουν» γελώντας ακράτητα,
ποίκιλες απάτες , ψευτιές ,
επίβουλες σκέψεις των άλλων
μαζί με πολλές πονηριές ,
και σπάνια κάποια εξαίρεση.
Και είπα «γελώντας ακράτητα».
Άλλ΄ ήταν η σκέψη σωστή ;
οι άϋλες – έστω –ψυχές ,
μπορεί να κλαίνε … αδάκρυτες !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου