Φαγί και θεάματα. Διασκεδάσεις, σκόρπισμα του νου γυρεύουμε που βαραίνει τα βήματά μας. Άμα χρειαστεί, θα παλέψουμε κιόλας. είτε σαν καλοί στρατιώτες, είτε και γλαδιάτορες για το θάνατο ορισμένοι. Όμως πριν, θέλουμε να κορεστούμε, να μεθύσουμε τόσο πολύ, που να μη σκεφτούμε, τι θ' απογίνει η αιώνια ψυχή μας. Ας τελειώσει τούτ' η πείνα, που μας κατατρώγει τα σωθικά, τυραννεί τ' άπληστο βλέμμα μας.
Είχαμε ποτέ φαντασία δική μας; Θέλουμε να μας την δώσουν. Να μην αισθανόμαστε την μονότονη φτώχεια μας. Φαγί και θεάματα. Είμαστε πολλοί και δε χορταίνουμ' εύκολα. Ζητούμε να ξεχάσουμε τον εαυτό μας, να τον σκεφτόμαστε δεν ωφελεί. Όσο για τους θεούς, - μήπως δεν τους διασκεδάζουμε αρκετά έτσι που ζούμε; Βέβαια θα τους αρκεί τούτο, αφού τέτοιους μας όρισαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου