Η ειλικρίνεια,
Κάθεται αμόλυντη και μόνη
Στα πολύ πίσω καθίσματα
Των λέξεων.
Οίστρος πεισιθάνατος,
Απουσιολογικός,
Μα παρ’ όλ’ αυτά πλήρης
Σφρίγους αυταρέσκειας.
Οίστρος θρηνητικός,
Χαροφιλής,
Μα παρ’ όλ’ αυτά πλήρης
κυριολεκτικής αστοχίας.
Τέτοιο λογοτεχνικό πάθος,
Τέτοιος νοητικός διονυσιασμός,
Κ’ ούτε μια πράξη
Που να χορεύει.
Προσποίηση ενός
Επιθανάτιου ρόγχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου