όταν τα χέρια μας πλέκονται
σαν κλαριά δέντρων,
μια σιωπηλή κραυγή ξεσηκώνεται
πάνω στο φτερούγισμα των ματιών..
Έχεις νιώσει τη δόνηση
απ’το λάγγεμα της ψυχής
που αφήνεται
κι εκλιπαρεί γι' αγάπη..
Έλα κλείσε τις χαραμάδες
πριν γίνουν ρωγμές…
πριν μπει κρύο σκοτάδι
την ώρα που μας προσκυνούν οι θεοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου