XAMOΓΈΛΑ ... ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ … (ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ) /Ζωχιού Λυγερή

''Νεαρή σκεπτόμενη σε μπαλκόνι'' 
Πίνακας της Λυγερής Ζωχιού

(Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος που να μην έχει ανάγκη ένα         χαμόγελο

και κανείς τόσο φτωχός που να μην μπορεί να το δώσει ...)

Έστρωσα λοιπόν κι εγώ την ζωή

με τις αλήθειες μου 

Τις έβαλα κάτω να ξέρω που πατάω

και αλαφροπατώ μην τις χαλάσω ...

Τις έκανα ουρανό μου να τις βλέπω πάντα 

Κάθε που ξημερώνει ο Θεός την μέρα του

τους λέω Καλημέρα

Έστησα και το στρατόπεδό  μου ανάμεσα

Tην ώρα που θα' ρχονται όμορφα ψέματα στρατοί

να κλείσουνε το δρόμο …

Και ο καιρός  κάθε που συννεφιάζει

Γη κι ουρανός η αλήθεια μου πολύτιμη δασκάλισσα

μου ψιθυρίζει στο αυτί απαλά ...

''Κι ό, τι δεν έμεινε κι ό, τι δεν έδωσε χαρά

Να σε σμιλέψει ήρθε μονάχα

Κι άστο να πάει καλιά του ...''

Λ.Ζ.