ομπρός αδέρφια
στα χοροστάσια μας καλούν
σαν και παλιά
τα γύφτικα νταούλια
οι ζουρνάδες
του Φοσκομπούκα τα κλαρίνα, τα βιολιά.
Ομπρός αδέρφια, είναι δικιά μας τούτη η μέρα
τούτο το πανηγύρι είναι για ολουνούς.
Τα χέρια ας δέσουμε σφιχτά
σαν και παλιά – σαν και παλιά
κι ας πιάσουμε με μια φωνή
όλοι μαζί – όλοι μαζί
τα κλέφτικα
τα ηρωικά του σηκωμού τραγούδια.
Κι ας φέρουμε – ομπρός παιδιά
κι ας φέρουμε στη μνήμη στην καρδιά
τη λευτεριά, την αρετή, την περηφάνεια.
Το θρύλο του Μεσολογγιού
την τρομερή την κόψη του σπαθιού
τις Αλαμάνες
της Γραβιάς τα Χάνια.
Ομπρός αδέρφια, να γκρεμίσουμε τα τείχια
που ανάμεσά μας έχουν υψωθεί.
Συντρίμια, σκόνη
καταχνιά και θα χαθεί
μόλις πιαστούμε στο χορό,
στον τσάμικο, στον μπάλλο
στο συρτό, στον καλαματιανό.
Ομπρός πιαστήτε στο χορό.
Κι ας φτερουγίσουν στον αέρα
άσπρα μιλήματα – μιλιούνια περιστέρια
των χορευτάδων τα μαντήλια.
Η δοξασμένη τούτη μέρα είναι δικιά μας,
το πανηγύρι τούτο είναι για ολουνούς.
Ομπρός, ας ανεμίσουν τη χαρά μας στον αέρα
όλων των χορευτάδων τα μαντήλια,
άσπρα – κατάλευκα
μιλιούνια περιστέρια,
Πασχαλινά – Αναστάσιμα μηνύματα
κι αδερφοσύνης βροντερά καλέσματα
ας ξεχυθούν στους ουρανούς
στους κόσμους όλους, στους λαούς.
Το πανηγύρι κι η χαρά για ολουνούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου