εκείνο μου είχε λείψει:
των ανθρώπων
των πουλιών
η ίδια γλώσσα.
Διαίρεση αδιαίρετης
γνώσης,
γνωστών και άγνωστων
γνώστης.
Όλα όσα γνώριζα πριν γεννηθώ
τα ξέχασα ως τον θάνατο.
Αυτή η ζωή –
με επιμονή –
μου έκλεψε
τα μυστικά της μήτρας.
θα έχουν όλα ξεχαστεί.
θα έπαιρνε ο καιρός
τα γέλια και τα δάκρυα,
τα υπάρχοντα στο χώμα,
αντίπαλοι να πούμε πως
ελπίσαμε στο θαύμα.
ξερίζωσε το κλάμα,
χρειάζεται το χέρι σου
για να ευδοκιμήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου