στην Πάτρα έγινε ληστής
δάκρυ γεννά η ξενιτειά
μα η προσφυγιά γεννά φωτιά.
Από τον κήπο του καλού
φευγάτος είναι προ πολλού
μαύρα κοράκια οι δικαστές
που τον δικάσανε προχτές
Αχ Βάνια ήσουν μερακλής
καμάρι όλης της φυλής
τώρα ξαπλώνεις στο κελί
κι η ανάσα σου βαριά πολύ.
Τον Βάνια που έγινε ληστής
τον ξέχασαν κι οι συγγενείς
κάθε του σκέψη πως πονά
πως κρυφοκλαίει στα σκοτεινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου