Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Δύο(2) ποιήσεις του Στέφανου Ροζάνη

γ
Μην ξεγελιέστε που μιλώ με τέτοιο πάθος
στο βάθος είμαι και γω όπως εσείς, μια θλιβερή
ασήμαντη ιστορία, μια μηχανή που τη σταμάτησαν
στην ορισμένη ώρα δίχως πολλές διατυπώσεις.
Μη με κυττάτε που μιλώ· μπορεί και να νοστάλγησα
όπως εσείς κι έκλεψα την καρδιά του διπλανού μου.
Γέλασα και παραμόρφωσα το πρόσωπό μου γιατί δε βρήκα άλλη
εκδίκηση να με γεμίσει.
Κι είναι δική μου η εκδίκηση, ολόδική μου, τώρα που τριγυρνώ
κι αναρωτιέμαι.
Θα σπάσει επιτέλους αυτό το τζάμι πότε
θα σπάσει.
Κι είναι δική μου η εκδίκηση τώρα που γίναν άχρηστα τα όπλα
γιατί δε βλέπω γύρω μου εχθρούς.
Και προσπαθώ ν’ ανάψω μια φωτιά γράφοντας ποιήματα.
δ
μονάχα πες μου εσύ τι είναι ερημιά
τι είναι κείνο που σκοτώνει περισσότερο:
ο κόσμος ή το βλέμμα που τον αντικρύζειρίζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.