κι η σεμνότης δεν της λείπει
σπάνια και η θωριά της
μια οντότης που εκπλήσσει!
μελίρρυτο το στόμα
το γλυκό χαμόγελό της
έχει της αυγής το χρώμα.
να προβάλλει τα ωραία
ξεχωρίζουν με τη μία
τα δικά της τα σπουδαία.
αστραφτερά που λαμπυρίζει
η περίσσια της η χάρη
την ψυχή της καθρεφτίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου