του Χριστόφορου Τριάντη
Βγήκαν οι ντελάληδες της ιστορίας
στων βουνών τις κορφές
Και ξεσήκωσαν τις γειτονιές του κόσμου
(κάπως απειλητικά)
Έκαναν κι ανακοινώσεις
στο φιλοθεάμον κοινό
« Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα ξάπλωσε στον ουρανό
Εμπρός της συμφοράς αφέντες
χτυπάτε τ’ άστρα
μήπως και προδώσουν την αγάπη
Ξέρετε εσείς από βασανιστήρια και ικριώματα
Νικητές ήσασταν πάντα
Μα , πάνω στα δάκρυα της ήττας
ονειρεύεται ακόμα η ελευθερία
δίχως μίσος
για τους δημίους της
Έχει μόνο αίμα και ψυχή
Και λέξεις ιδιωτικές
για τα ποιήματα του τέλους »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου