κι έλιωσε ο ουρανός
κι έγινε λάσπη.
Μα ένας τρελός βοριάς
τραυλίζει στα μαλλιά σου ακόμα
πνιγμένος σ' αγκαλιές αρωμάτων.
ίσως ξυπνά Ο Θεός τ' άστρα πάλι,
προσπαθώντας να υψώσει
το στερέωμα μέσα μας.
Γιατί βοριάς, και στερέωμα,
είναι ένας ψίθυρος ξενιτεμού
που πριν φύγει το ξενάκι
ευχές του μισεμού και καλωσορίσματα,
βουβές κρατά στο ρίγος των χειλιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου