Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ

Λουκάς Νικολαίδης 

----------

Της Ψυχής μου το δέντρο θα κορφολογήσω,
και αφού με Χαρές και Ελπίδες το ποτίσω,
την Άλλη Άνοιξη που θάρθει και θ'ανθίσει,
με Νέα Συναισθήματα κι Αγάπες να γεμίσει!
Και Ύστερα,
χωρίς να βυθίσω την Ψυχή μου στις λάσπες,
θα χαστουκίσω τις Άσπλαχνες Μοίρες,
και θα φορέσω το στεφάνι της Νίκης
στον Ουρανό,στη Σελήνη...και στ'Άστρα.
Θα αγνοήσω εντελώς
τα όποια "Πως",τα "Γιατί" και τα "Πρέπει"
που χρωματίζουν Αρνητικά τη ζωή μου,
θα αφουγκραστώ
προσεκτικά τα μυστικά των Ονείρων μου,
θα μοιράσω Ευτυχία και Χαρά σε Όλους
και σε ίσα μεράδια,
και,θα ανοίξω μιά Τεράστια αγκαλιά,
την Ακύμαντη θάλασσα μέσα μου να φυλακίσω!
Και,όταν της Στοργής και της Αγάπης μου
η φαρέτρα αδειάσει
και δεν θα έχω πιά τι άλλο να δώσω,
οι Ουρανόφερτες Ανάσες θα φέρουν τη Νύχτα
με τις Γλυκοκοιμίστρες Ώρες της,
ο Ύπνος μου θα γεμίσει από Αμόλευτα Όνειρα,
και η Ψυχή μου θα πλεριάσει επιτέλους,
από Ανείπωτη Χαρά και Ευδαιμονία...