Και ερωτευόμασταν τα υλικά,
τα τούβλα που έτσι λυρικά
καρφώναμε στη γη
τα νιάτα να γλυτώσουμε απ΄τον άνεμο.
για κεραμίδια πάνω από τα κεφάλια
μη μας κοιτάζει ο θεός
που λέμε - δεν πιστεύουμε.
Στο υπόγειο θα κρύψουμε τη μέδουσα
και με αυτή,
τα όνειρα μας θα τρομοκρατούμε.
Είναι ασφαλής ο τάφος,
γιατί θλίβεσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου