πως φλυαρώ.
Αφήνω τον κύκλο της ομιλίας
και βγαίνω.
Ξεκινάω χωρίς
όραση
με χέρια βροχή.
τα χαμολούλουδα
και ξάφνιαζε τα κύματα
αφέθηκε στον μύθο.
να σε ξεχάσω.
Τι το ζήταγες αυτό το ταξίδι
κι έπειτα τίποτα;
μου φόρεσες
για τα σημαντικά
κι όλες μου τις ανάγκες
τις τοποθέτησες
σ' εχθρικό στρατόπεδο.
κι αδυνατώ να φύγω
απ' την χαράδρα
των αισθημάτων.
στην ρωγμή του βράχου
τ' αριστερού.
Ή στον εξώστη τ' ουρανού
να σε τοποθετήσω
σωσίβια βάρκα
στ' ολομόναχο του φεγγαριού.
ανασαίνει
σπαρταράει
λαχανιάζει
ουρλιάζει.
Αδυνατεί να κοπάσει
να παγώσει στο αίμα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου