Χάνεσαι στο πέρασμά τους,
μια κουκίδα παν στη γη,
σε σκεπάζουν τα φτερά τους,
δεν αντέχεις να σε κρύβουν,
δεν σε βλέπουν οι θεοί.
που δεν έχει τελειωμό,
δενδρολίβανο και δυόσμο,
σε σκουπίδια που μυρίζουν ,
και σου προκαλούν θυμό.
κάλπικη πάνω στη γη,
κάλπικοι κι οι κυβερνώντες,
που σκορπούν φρούδες ελπίδες,
και σε πνίγει η οργή.
πως σε τούτο εδώ τον τόπο,
επιπλέουν οι φελλοί.
………………………...Χρήστος Κουκουσούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου