Με προκαλεί το χρώμα το λευκό,
χρώμα Αγνότητας και Χάρης.
Στέκω ορθός
και με γερακίσια τη ματιά,
στέλνω ένα μήνυμα στο πεπρωμένο....
Βιόνω αδιάλειπτα
της Καθημερνότητας την πάλη
και μέσα απ' την αγρύπνια μου
το ψευδεπίγραφο παρόν μου!
Κάτω απ' το βλέμμα τ' άγρυπνο
της Μπρούτζινης Σελήνης,
λες και θαμπώνει η λάμψη μου
κι ο Λογισμός μου παρευθίς,
τρέχει στο Παρελθόν μου,
ενώ μιά Αράχνη Αδιόρατη θαρώ,
πως μ' εμποδίζει γιά να δω,
το Αβέβαιόν μου Μέλλον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου