Λουκάς Νικολαΐδης: Δεν με τρομάζει το μαύρο πέπλο του θανάτου τόσο, όσο με σκιάζει μια ολότελα λευκή σελίδα Γνώσης

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Εντελώς τυχαία ήταν η συνάντησή μας. Μέσω αυτού του πολύμορφου διαδικτύου. Ανοίγοντας τον υπολογιστή βρέθηκα αντιμέτωπος με την ποίηση του κ. Λουκά Νικολαίδη. Από την πρώτη στιγμή τα ποιήματα σε κερδίζουν με την αμεσότητα και κυρίως με την απλότητα και την σαφήνεια. Εργάτης του πνεύματος εδώ και πολλά χρόνια, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946, μεγάλωσε στο Κερατσίνι, Καλλιθέα και Κοκκινιά. Φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Και εργάστηκε ως εκτελωνιστής επί 40 και πλέον έτη. Σήμερα μετά την συνταξιοδότησή του ζει στην Σαλαμίνα.

Μετά από μια σύντομη θα έλεγα ανταλλαγή μηνυμάτων έφτασαν στα χέρια μου οι δύο ποιητικές του συλλογές  " Στην άκρια των καιρών" (2007) και " Καλπάζοντας στο Όνειρο" (2009). Δύο συλλογές που αποτελούν φόρο τιμής πρωτίστως στην οικογένειά του. Ο Λουκάς Νικολαΐδης παίζει με τις λέξεις με ιδιαίτερη ευκολία, κρατά τον  ρυθμό μέσα στο ποίημα και προσπαθεί αδιάκοπα να εκφράσει τους προβληματισμούς  του.  Περιγράφει έντονα τα συναισθήματά του και ζει πότε στην χαρά, πότε στην θλίψη και άλλοτε κολυμπά μέσα στην αγωνία και την Ελπίδα.

Ο αναγνώστης διαβάζοντας την ποίησή του, όπως ό ίδιος αναφέρει «…θα βρεθεί μπροστά σε μια ποίηση πολυφωνική με σημιτικούς ήχους διαπιστώνοντας ενίοτε πως ο οπτικός μου ορίζοντας πλαταίνει σε πλαίσιο ευρύτερο, προσπαθώντας να έρθει πιο κοντά σε επαφή με την παγκοσμιότητα»

·         Κύριε Νικολαΐδη,  διαβάζοντας το βιογραφικό σας σημείωμα, είδαμε ότι γεννηθήκατε στον Πειραιά και μεγαλώσατε σε περιοχές Κερατσίνι, Κοκκινιά Καλλιθέα. Περιοχές που έχουν μείνει στην συνείδηση των ανθρώπων ως συνοικίες οπου κατοικούσαν άνθρωποι του μόχθου και του κάματου. Πιστεύεται ότι η καταγωγή σας αλλά και η επαφή σας με τον μικροαστό, επηρέασαν την γραφή σας και τα ποιητικά σας βήματα;

Λ.Ν : Ασφαλώς ναι, γιατί πιστεύω ότι ο χώρος που ζεί, εργάζεται και δραστηριοποιείται

κοινωνικά κανείς, του προσφέρει καί τα ανάλογα ερεθίσματα.

·         Στην ποίησή σας διακρίνουμε μια ειλικρίνεια, απλότητα και καμία απολύτως ποιητική έπαρση. Πιστεύεται ότι τα ποιήματα του κάθε δημιουργού αντανακλούν και τον χαρακτήρα του ή μέρος αυτού.

Λ.Ν: Πιστεύω  πως στην Ποίηση θα πρέπει να κυριαρχούν η Ειλικρίνεια, η Απλότητα,

οι Εικόνες, αλλά κατ' εμέ, πρωτίστως η Σαφήνεια και το Κατανοητόν του θέματος. Προσωπικά, προσπαθώ να μην προβληματίζω κατά το εφικτόν τον Αναγνώστη με το ερώτημα .....Τι εννοεί ή τι υπαινίσσεται εδώ ο ποιητής....Σε εποχή μάλιστα που δυστυχώς η Ποίηση διαβάζεται όλο και πιο λίγο κατ' εμέ, ο Αναγνώστης με τους σημερινούς προβληματισμούς, φοβούμαι, πως δεν θ' ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα και τον Στριφνό ενδεχομένως Ποιητή. Άλλωστε, η Ποίηση ανήκει σε όλους, ανεξαρτήτως πνευματικού ή μορφωτικού επιπέδου.

·         Γράφετε ποίηση χρόνια αλλά μόλις το 2007 κατορθώσατε και εκδώσατε την 1η σας ποιητική συλλογή με τίτλο: Στην άκρια των καιρών και μάλιστα με τον τρόπο της αυτοέκδοσης. Ποιοι λόγοι σας οδήγησαν σε αυτή την ενέργεια;

Λ.Ν: Οι συνθήκες της εργασίας μου, δεν μου επέτρεψαν από πλευράς χρόνου να ασχοληθώ με την Ποίηση. Προέβην σε αυτοέκδοση, αφ' ενός μεν διότι σκοπός μου δεν ήτο  η προσωπική μου προβολή στον ευρύτερο χώρο, αφ' ετέρου ήθελα να μεταφέρω Σκέψεις και Προβληματισμούς μου γενικά στους δικούς μου Ανθρώπους, και τούτο διότι θα είχα μία πιο άμεση επαφή και κριτική ή ανταλλαγή απόψεων με τον Αναγνώστη μου.

·         Τι είναι για σας η ποίηση; Ποιους θεωρείτε τους σημαντικότερους έλληνες ποιητές;

Λ.Ν: Ποίηση  είναι κατ' εμέ η εξωτερίκευση κυρίως συναισθημάτων, εκδήλωση Σεβασμού προς τον Ύψιστο, Ύμνος στην Φύση και τα φαινόμενά της, Σεβασμός στις Αξίες και τόσα άλλα.... Πιστεύω, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πως δεν υπάρχει ολοκληρωμένος Ορισμός για την ποικιλόμορφη Ποίηση. Καβάφης, Σικελιανός, Ρίτσος, Σεφέρης και Αναγνωστάκης, χωρίς βέβαια να παραβλέπω και να μην αναγνωρίζω την τεράστια Αξία και προσφορά τόσων άλλων εξαίρετων  Ποιητών, που έχει να επιδείξει η Τελειότερη Ανθολογία στον Κόσμο ανά τους Αιώνες.

·         Σε ένα ποίημά σας γράφετε: Πάλι απόψε σαν και ψες, τα βήματά μου αργά- βαριά. με οδηγούνε για να βρω, μες στη χορταριασμένη στενωπό, τον Άνθρωπο στη μοναξιά του. Αλήθεια πόσο σημαντικό ρόλο έχει η μοναξιά στην ζωή του ανθρώπου και πόσο την έχετε βιώσει εσείς;

Λ.Ν: Δυστυχώς στην ζωή μου είχα την εμπειρία της Μοναξιάς, γι αυτό συχνά αναφέρομαι και σ' αυτήν και τις επιπτώσεις της.

·         Φοβάστε τους ανθρώπους;

Λ.Ν: Σέβομαι και Αγαπώ τούς Ανθρώπους ανεξαρτήτως Χαρακτήρος, όμως, ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΘΕΟ.

·         Διαβάζοντας την ποίησή σας, θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη αγάπη για την ζωή και τον άνθρωπο, ενώ ο προβληματισμός σας εκδηλώνεται σε πολλά ποιήματά σας: Πόλεμος και ειρήνη, Γιατί Κύριε, Δίκλωνη στράτα, η Νέα Αυγή, Τη αγάπης το φως κτλ Το ρόλο παίζει η αγάπη στην ζωή σας,

Λ.Ν:  Θεωρώ, πως ο Άνθρωπος θα πρέπει  ΠΑΝΤΑ Αισιόδοξος, να προβληματίζεται και να βρίσκει Λύσεις. Αδιαφορία δεν δικαιολογείται επ' ΟΥΔΕΝΙ, γιατί τα αποτελέσματά της ενίοτε είναι Ολέθρια. Η Αγάπη  νομίζω ότι είναι το Αλατοπίπερο της ζωής. Άνθρωπος χωρίς Αισθήματα Αγάπης δεν μπορεί να θεωρείται Άνθρωπος. Είναι......Ένα Κοινό Τετράποδο, πλειστάκις  Επιβλαβές.

·         Θεωρείτε ότι σήμερα ο έλληνας διαβάζει ποίηση; Το επιτρέπουν οι καιροί. Στο διαδίκτυο ας πούμε υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι οι μισοί έλληνες γράφουν.....

Λ.Ν: Εάν οι μισοί Έλληνες γράφουν Ποίηση, φοβούμαι, πως οι άλλοι μισοί δεν την ....διαβάζουν.

·         Τι σας εμπνέει στην ποίησή σας; Υπάρχει κάτι που ταρακουνά το μολύβι σας;

Λ.Ν: Η κάθε στιγμή ή το κάθε γεγονός κατ' εμέ, μπορεί να δημιουργήσει ποιητικά ερεθίσματα ή εμπνεύσεις. Το μολύβι μου το προκαλεί αυτή η ίδια η ζωή, η  Φύση και τα Συναισθήματά μου.

·         Υπάρχει κάποιος στίχος ενός ποιητή που έχει καθορίσει την ζωή σας. Αν ναι ποιος και πως μπόρεσε να την επηρεάσει;

Λ.Ν: Όχι ιδιαίτερα.

·         η ποίηση είναι τέχνη έμφυτη ή πρέπει να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις για να γραφεί. ;

Λ.Ν: Νομίζω ότι η Ποίηση είναι εσωτερική παρόρμηση, μία εξωτερίκευση συναισθημάτων όπως προείπα ή ακόμα μπορώ να πω μία θετική εκτόνωση του γράφοντος.

·         Ποιο ποίημά σας θα ξεχωρίζατε ;

Λ.Ν: Εάν θεωρήσω ως παιδιά μου τα ποιήματά μου, τότε δεν θα ήμουν σωστός γονιός εάν ξεχώριζα κάποιο απ' αυτά, έστω και αν υστερεί από άλλα...

·         Μπορεί να προσφέρει η ποίηση στην κοινωνία σήμερα;

Λ.Ν: Βεβαίως, γιατί νομίζω ότι η Ποίηση μεταξύ άλλων , συμβάλλει τα μέγιστα και στην καταλαγιά του κάθε αρνητικού και επιζήμιου Πάθους. Η Κοινωνία έχει απόλυτη ανάγκη τον στίχο, γιατί πλέον των άλλων θεωρώ τον στίχο την Ασπιρίνη  για κάθε ταραγμένη και πονεμένη Ψυχή.

·         Θεός; Στην εκφώνηση της λέξης τι σκάφτεστε. Υπάρχει πίστη ;

Λ.Ν: Ναι, Πιστεύω ότι Υπάρχει  ο Θεός των Πάντων.....και Πιστεύω σ' Αυτόν.

·         Υπάρχουν ποιητικές σας συλλογές υπό έκδοση. Σκέφτεστε να εκδώσετε κάποια σύντομα;

Λ.Ν: Ναι, υπάρχουν ανέκδοτες  ποιητικές μου συλλογές, αλλά......οι οικονομικοί καιροί δεν το επιτρέπουν.

Ευχαριστούμε τον κο Λουκά Νικολαίδη για την παραχώρηση της παραπάνω συνέντευξης