Ρόδα και μύρα
Έχω για σένα
Καλά κρατημένα
Σφιχτά κλεισμένα
Στη φούχτα μου
Θ’ ανοίξω την απαλάμη μου
Και θα φυσήσω
Να ’μολυθούν
Σε σένα...
Φονικά-φονικά
Σε Δύση κι Ανατολή
Τα παιδιά, τα παιδιά
Ρίξαν μέσα στη φωτιά
Αχ το νερό στη φούχτα μου
Φυσάει τ’ αγέρι
Το παίρνει
Το χέρι μου γέρνει
Τα χείλη σκασμένα
Κι η δίψα με καίει
Το νερό
Στη φούχτα
Να πιω
Διψώ
Νερό
Στη φούχτα
Φυσάει τ’ αγέρι
Το παίρνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου