Κορακοφωληά (απόσπασμα)

Κουβέντ' απόψε
για στοιχειά και για φαντάσματα
εδώ στων ξωτικών τη λάκκα
γύρω από τη φωτιά που καταλάγιασε
Κι όπως κοιτάζονται τα κάρβουνα περίεργα
και γδέρνει τον αγέρα το σκουσμάρι
του μυστηρίου περάσματα τρίζουνε στα μαλλιά
και φορτισμένες οι καρδιές
ένα σπινθήρα πράσινο στα μάτια μας κρεμάνε
Και είναι το κατάι έτοιμο
ν' ανάψει να καεί να σβήσει να πεθάνει
και στο λεφτό ν' αναστηθεί
- ίδια η δική μου η ψυχή -
Φωλιάσανε τη βράση τους θεοί στα σωθικά μου

Δόξα στους ίσκιους
στην ανατριχίλα
στις νεράιδες και στ' αγερικά
και στην αλήθεια τους απάν' απ' όλα
την ταράχτρα
Το λοϊσμό μου αρπάξανε
λιθάρια που σαλεύανε στα Τρίκαλα
σα ζωντανά τρεις μέρες και τρεις νύχτες
Και μπαίναν από τη σκεπή
κι εκείνη έμεν' άγγιχτη
όπως η σκέψη την περνά

Μα καθώς φέραν τον παπά
στη μέση τ' αγιασμού
πέσαν κι αποκοιμήθηκαν
στην τελευταία τους θέση τ' αγκωμάρια

Δόξα στους ίσκιους
και στ' αγερικά
και στην αλήθεια τους απάν' απ' όλα την ταράχτρα