Αναφέρεις νηστεία, κι όμως χτες ο Λούκουλος χάιδευε τα όνειρα σου
και η κοιλιακή σου χώρα γέμισε σμύρνα και χρυσό,
και η νηστεία φόρεσε γοητεία.
Είπαν πως ο Λούκουλος έκανε παρέα με τον Μίδα.
Τι κι αν προσευχήθηκα μπροστά σε πιάτα αδειανά,
έκθαμβη για την ενδεχόμενη τροφή της ανάστασης,
εσύ θα βγάλεις νερό και αίμα από τη χούφτα σου
και όλο τον κόσμο θα θρέψεις με την ασωτία της σταύρωσης.
Δε σε ερωτεύτηκε η ιδέα μου αλλά το σώμα μου
κι ο ερωτάς μου ήταν φθαρτός,αγλαόμορφος και τροπαιοφόρος,
μα στο τέλος νεκρώσιμος ίσως και νηστικός
ή μήπως βρέθηκα με την κοιλιά του αρχιτέκτονα χωρίς να το καταλάβω?
Σκόρπισε ο σκορπιός και έγινε σταυρός, μεταμόρφωση σωτήρος,
και γλίτωσε το δηλητήριο του τσιμπήματος του.
Κι αφού επισήμως αποβραδύς τη γεύση μας τιμούμε,
άσε με στα σπλάχνα σου την προδοσία μου να θρέψω,
μήπως κι εγώ μαζί σου σταυρωθώ κι έτσι ίσως να αναστηθώ και να προσκυνηθώ
και κάποιος άλλος και για μένα να ετοιμάσει δείπνο μυστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου