ΧΑΣΜΑ ΜΕΓΑ

«Εδώ’ ναι ο χάλκινος νέος
κρατώντας τα σπασμένα ηνία
με ήσυχο χέρι»
Γιάννη Ρίτσου (Ηνίοχος 1970)

Κρατάς τα σπασμένα ηνία της ζωής σου
και περιμένεις μιαν απόκριση·

τίποτα

Ίσως δεν έφτασε η ερώτησή σου
στον προορισμό της

Ή ετούτη η σιωπή σαν Μέγα Χάσμα
εστήρικται ανάμεσα Θεού κι ανθρώπων

Ο θάνατος όμως ποτέ δεν ψεύδεται
Η νεκρή κείτεται μόνη στο σκοτεινό δωμάτιό της
πάνω στα παγωμένα μάρμαρα του Χρόνου

Και η ζωή όπως πάντα παλεύει να την σκεπάσει
με τις προφάσεις της
τις φαντασίες της
τα ψέματά της