Καλώς ήρθες

 

Δεν είχες έρθει.
Η απουσία σου με ρίγη με τύλιγε.
Με μαστιγώναν χωρίς πηδάλια βορηάδες.
Αν ερχόσουν πρωτύτερα
θα είχα μια βεβαιότητα σαν ατσάλινο τόξο.
Με τα φτερά της πίστης μου
ένα γκρίζο σύννεφο θα καβαλούσα κι' ένα αστέρι
θα κρατούσα στα χέρια.

Δεν σε περίμενα.
Ήρθες απ' τους δρυμούς, στης πολιτείας τους δρόμους
μ' ένα στεφάνι από αφρούς του Αλιάκμονα
και νότες τραγουδιών ολόγυρά σου.

Ποια ήσουν; μήτε τ' όνομά σου δεν ήξερα.
Απ' της νύχτας την περίπτυξη έφυγα.
Μπορούσα να σκεφθώ. Και να σκεφθώ το θάνατο ακόμα.
Πριν όμως ετοιμάσω ένα γυάλινο φέρετρο
θάπρεπε το θάνατο να μου συστήσουν.
Οι διπλανοί μου κι' οι περαστικοί γελούν, υποκρίνονται και κλαίνε.
Κάνουν ανθοδέσμες τα πάθη τους και σέρνουν
με χρυσή αλυσίδα τον ίσκιο τους.

Στα νεκροταφεία υπάρχουν λουλούδια κι' εμπόριο
τραγουδιών. Καλώς ήρθες.