Απόψε,
σε σκεφτόμουνα,
και είδα στ’ όνειρό μου,
πως,
σύννεφο σε έφερε,
Άγγελος,
στο πλευρό μου!
Ένοιωσα την ανάσα σου
άκουσα τη φωνή σου
κι απλώνοντας τα χέρια μου
λέω,
πάρε με μαζί σου;
Εσύ, απομακρύνεσαι,
ν’ αγγίξω δε μ’ αφήνεις,
είμαι σκιά αερικού,
-μου λες-,
κι αφού
εγώ ανήκω αλλού,…
Εσύ,
με… τ’ όνειρο θα μείνεις!
Κι εγώ έχω την αίσθηση
ότι αυτά που είδα
ήτανε κάποια σύμβολα
πως πάντα υπάρχει ελπίδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου