Είναι στιγμές που έρχεται η παρόρμηση
στης ρημαγμένης μας ζωής το καθαρτήριο
να γίνει ο πόνος διαβατήριο
Του πιθανού κι αλλιώτικου αφόρμηση
Ωστόσο, παραμένει το ζητούμενο
αυτό το άθλιο και μίζερο υποκείμενο,
να συλλαβίσει μες στο κείμενο,
το τωρινό αλλά και το μελλούμενο,
ζωής σπαράγματα και μνήμες περασμένων
Όσα περνούν και γίνονται χαλάσματα
Της απουσίας τα φαντάσματα
Αποθυμιά κορμιών λησμονημένων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου