Φόβος

Φόβος,

σε ώρες αμφίβολης σιγής·

χωρίς της Κρίσεως τις φωτιές

ουσία του ερέβους

ανάμεσα και πέρα από τη λάμψη και την προβολή

των διαθλάσεων του νου σ’όλη την έκταση

μια ακαθόριστη οντότητα

σε διάσταση αιώνια αινιγματική

με άυλη την καταθλιπτική

μέσα στον χώρο παρουσία της·

 

παραβιάζοντας του Είναι σου την πύλη

γίνεται ίσκιος στη μοίρα σου επάνω

και στα θεμέλια της ψυχής σου οδηγός

Από τον τρόμο και τον ίλιγγο

χαμόδεντρο στη θύελλα συντρίβεσαι

στην ενατένισή του

Μαινάδες – Ερινύες

ζητούν την απογύμνωσή σου

 

Επίμονες κι αέναες –

συνείδηση και θέληση

ορθές και αντιμέτωπες

στ’αχόρταγο κοράκι,

αναλλοίωτες

στο σκότος και στο φως,

χάνοντας – κερδίζοντας

στο αμείλικτο παιχνίδι των ζαριών