συνήθως ωριμάζω στο συρτάρι
όπως το έμβρυο στην κοιλιά
προτού διψάσω για οξυγόνο
ανασαίνω τα νερά
του αμνιακού μου σάκου
τρέφομαι με τις σάρκες μου
καταβροχθίζω τις ασχήμιες
τα περιττά κιλά
ώσπου η όρασή μου
να ευφρανθεί στον καθρέφτη
της αυταρέσκειάς μου
μεστώνω στο σκοτάδι
έτοιμος να γεννηθώ
στο φως των ματιών σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου