Εμεινες πάλι
να κοιτάς κάτι απογεύματα
τα φύλλα στα δένδρα
να περιμένουντον αέρα
να τα διώξει μακριά
να γίνουν μια πινελιά αγάπης
σε κάτι παγκάκια παλιά
μα τόσο όμορφα απο ιστορίες
και αγκαλιές κρυφές στο σκοτάδι
Εμεινες πάλι
να περιμένεις το φύλλο
που θάρθει και σε σένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου