το τραγούδι του καμπου

Καίγετ΄ο κάμπος
καίγετ' απ' τον ήλιο
καίγεται απ' τη δίψα μας

Και στου χωριού την εκκλησιά
του Σταυρωμένου η πληγή
ξανάρχισε να στάζει
κι ο ήλιος μας λησμόνησε
κι αργεί να βασιλέψει

Μάτωσ' ο κάμπος
μάτωσ' απ' τον θρήνο
μάτωσαν τα μάτια μας

Και στου χωριού την εκκλησιά
στέναξε η μάνα η Παναγιά
και μάτωσε η πλάση.
Κι ο ήλιος μας λησμόνησε
κι αργεί να βασιλέψει

Μαύρισ΄ο κάμπος
μαύρισ΄απ' την έγνοια
μαύρισε απ' το δίκιο μας

Και στου σπιτιού μας την αυλή
ούτε ένα αστέρι, ούτε πουλί
πικρά να κελαηδήσει.
Και το φεγγάρι βιάζεται
Θέ μου να ξημερώσει