[Είμαι το μικρό κορίτσι] / Λόλιου Εύα

Είμαι το μικρό κορίτσι
πίσω απ' τις άσπρες τριανταφυλλιές.
Είμαι το μικρό κορίτσι
πίσω απ΄τα χλωμά αστέρια.
Πάνω στη στέγη κοιμάμαι
με πληγωμένες παλάμες
απ' τα αγκάθια.
Πάνω στη στέγη κοιμάμαι
με καμένο το γιασεμί απ' τον πόλεμο.
Είμαι η γυναίκα σου που περιμένει
στο κατώφλι τον αστυνόμο
έχω την καρδιά μου αφήσει στις σκάλες.
Είμαι η μάνα σου που κλαίει
πάνω απ' τα πόδια τον βασιλικό
που φύτρωσε ανάμεσα στα δάχτυλά σου.
Είμαι το μικρό κορίτσι του δρόμου
τρέχει νερό στο αυλάκι από αίμα,
ξεδιψά ο σκύλος
που γαβγίζει τον κακό τσομπάνη.
Είμαι το μικρό κορίτσι
πίσω απ' το βουνό,
έχω στα χέρια μου ένα ποτάμι
κι έναν ουρανό γεμάτο δάκρυα.
Κρύβω τον ήλιο μέσα στο φόρεμά μου
στις τσέπες την λεμονιά
και μια κόρα ξερό ψωμί.
Κάθε αυγή τρέχω στο λιβάδι
να μετρήσω στα κλαριά των δέντρων
τα νεκρά παιδιά μας,
κάθε νύχτα τρέχω στο σκοτάδι
να ανάψω το καντήλι στην Παναγιά.
Είμαι το μικρό κορίτσι που ανατέλλω
πάνω απ τα χαλάσματα του χωριού,
πίσω από μια κατακόκκινη ροδιά..