DEUS SIVE NATURAE / Γκανέλης Γιώργος

Όταν μετά από πολλά χρόνια
τα χρυσόψαρα σπάσουν τη γυάλα
ένα κορίτσι θα παίζει τυφλόμυγα
κι ένα αγόρι θα κυλάει το τσέρκι
ο δρόμος γεμάτος ψαροκόκαλα
η στέγη μου ξεδοντιασμένη.

Απόπειρα να πρασινίσει η ερημιά
και να γονατίσουν οι θάλασσες
κι ο κάλυκας στο δίπλα οικόπεδο
θα γυροφέρνει μια μυρμηγκοφωλιά
αγριομέλισσες σε παράταξη μάχης
ανάσκελα στο χορτάρι ο Spinoza
κοιτώντας με κιάλια τον Θεό.

Κι εγώ θ’ αμολάω το μαύρο σκυλί
να ρεγουλάρει την κατάσταση.